سلام

سوالی داشتم : بنظر شما اگر بگویم یا خودتان متوجه بشویدکه تحصیلات من در حد سیکل است، خواندن این متن را ادامه میدهید؟

اگر جواب شما به سوال بالا منفی است به شما تبریک میگویم و با شما خداحافظی میکنم تا ادامه ندهید.

ادامه ندهید چون بیشترازکمی، متن برایتان تلخ میشود وپر از کنایه است ولی در عوض برای سلامتی تان مفید است . چیزی مثل داروی تلخ .

تبریک من به شما بخاطر تمایز شماست . شما متمایزید و انسان خاص و متمایز اقتضائات خودش را میطلبد. برای شما کسرشأن است از هر کسی  مطلب بخوانید ویاد بگیرید.

البته خوبست بدانید من هم مدتی خیلی خاص و متمایز بودم .حتی خیلی خاص تر از شما اما الان پشیمانم.

مدتی پیش ( متاسفانه نه از سر عادت ) ورقی به قرآن میزدم وترجمه آنرا مطالعه میکردم که رسیدم به آیه 13 سوره بقره .

در رابطه با قرآن معتقدم که هیچ منبعی نباید بصورت محض ما را از خواندن وتفکر در قرآن بی نیاز کند. بنده درس تفسیر نخوانده ام وحتی زبان عربی را هم صرفا جهت نمره خوانده ام .اما از بزرگان زیادی شنیده ام که جنس نوشته های قرآن بشکلی است که هر کس با هر سطح سواد و تحصیلات میتواند مشتی از این دریای معرفت بردارد و منتفع شود.

برداشت من از این آیه هم برداشت یک آدم سطحی و کم سواد و برداشتی دانش آموزی است و ممکن است غلط داشته باشد. البته دوستان قرآنی زیادی دارم و البته تفسیر هم ورق میزنم.

چیزی که از این آیه فهمیدم اینست که عده ای ایمان آوردنشان باید خاص باشد. مثل همه ایمان آوردن، بقول امروزی ها کلاس ندارد. حتما باید روش ویژه ای در معرض دید آنها قرار داد،تا شاید قبول نمایند. همرنگ بودن و متمایز نبودن از دید آنها، کار کم عقلان و بی خردان است.  

مثال : خود من مدتی بود که ماشین داشتم وهمه رفت و آمد شهری من با ماشین شخصی بود تا اینکه روزی ماشینم خراب شد و مجبور بودم از اتوبوس واحد استفاده کنم .آنروز خیلی برایم سخت بود. احساس کسر شان میکردم که در صف بایستم ،بلیط بخرم و مثل آدم عادی ها سوار اتوبوس شوم. قرآن که آب صاف و پاکی را روی دست این آدمها میریزد تا تکلیفشان معلوم شود .

قرآن میگوید احساس تمایز از آدمهای معمولی جامعه نشانه احمق بودن خود توست.ببخشید قصد توهین و جسارت نداشتم اما چه کنم معنی آیه قرآن است دیگر .

مثال اتوبوس سوار شدنم را برای این مطرح کردم که بدانید من هم ممکن است در حوزه هایی از زندگی وجه تمایزی نسبت به دیگران برای خودم احساس کنم و این احساس نشانه حماقت است و این نشانه برای همه معتبر است . مخاطب آن، چه من باشم و چه دیگری .

مثل پدری که میداند دروس نظام آموزشی برای فرزندش کافیست اما مقید است که فرزند خود را در فلان موسسه آموزش زبان  با هزینه های گزاف و نجومی ثبت نام کند فقط بخاطر اینکه  همه بدانند پسرش فلان موسسه رفته و برای فرزندش شان ایجاد کند. میدانید زبان یادگرفتن در مدرسه مال بچه معمولی هاست. چند تا از این مثالها سراغ دارین ؟

و سالها گشتن و خواندن در فضای مجازی وغیر مجازی شما آدمها به من ثابت کرده که انسانهای واقعا بزرگ تمایزی برای خود قائل نیستند و از همه کس و همه چیزیاد میگیرند. همانقدر که از  کتاب و کرسی استادان بزرگ دنیا می آموزند، از یک بچه هم ممکن است یادگیری داشته باشند .

یکی از قوی ترین آدمهایی که درفضای مجازی ایران دیده ام بیشک محمد رضا شعبانعلی است. ایشان مینویسد که یکی از بهترین منابع یادگیری اش کامنت نویسی شاگردانش در سایت متمم است. کسی که فارق التحصیل مقطع فوق لیسانس دانشگاه شریف تهران است و استادان زیادی اذعان به استادی او میکنند، با افتخار مینویسد که از زیر دست هم میتوان وبایدآموخت .

برای آدمهای ویژه و خاص، حتما باید بهترینهای دنیا قلم بزنندو یا منبر بروند تا دو زانو و با ادب به حرف او گوش بدهند، فارق ازاینکه گوینده چه میگوید.

یک مثال کوچک و همه دیده بزنم؟ این مثال برای من خیلی جالب است و میدانم همه شما آنرا دیده ایدواتفاقا برای منظور من هم بسیار مناسب .

در مسجدی که یک طلبه جوان امام جماعت است وایشان منبر رفته، رفتار آدمهای با سن حدود شصت الی هفتاد ساله را دیده اید؟چگونه گوش میدهند ؟ در بحث چگونه وارد می شوند ؟ بعضی از آنها حتی به زبان میآورند که حاجی آقا این چیزهایی که  شما الان میگید ، ما سی سال پیش به همه آموزش میدادیم . برای آنها باید فلان منبری معروف بیاید تا همان کلمات معصوم را از او بشنوند واحسنت احسنت بگویند .

 کسر شان است پیر مردی موسفید کرده، از یک طلبه جوان کلامی بشنود و بگوید ممنون، به دلم نشست ...

کسر شأن است اگر استادی از دانش آموز خودش مطلبی یاد بگیرد و به زبان بیاورد.

کسر شأن است در کلاس درس مثل بقیه تمرینهای ساده ی درس را حل کنیم. تمرینهای عادی ...

البته معتقدم سخت گیری  در انتخاب منبع و یا استاد، حتما و قطعا لازم است اما این نباید کانال یادگیری ما را محدود به یک شیوه کند.واتفاقا بسیاری از جوابها و نکات نغز زندگی بزرگان از کانالهای عادی برایشان حاصل شده است نه فضای رسمی دانش و دانش آموزی و البته با پشتوانه دانش قبلی قوی.

لطفا دریچه های یادگیری خود را محدود یامسدود نکنید تا لحظه لحظه زندگیتان کلاس درس آموزی باشد.

و لطفا من را ببخشید اگر خطایی در ادب نوشتاری ام بود اما چه کنم. اینها  قلم یک دانش آموز است...